Stress sloopt ons lichaam.
Een eerste samenvatting uit het boek:
Het emotionele DNA - Gevoelens bestaan niet, zij ontstaan, van Prof. Dr. Pierre Capel.
Gevoelens ontstaan
Gevoelens zijn verbonden met een biochemie die een enorme impact heeft op ons functioneren, op het reilen en zeilen van de cellen in ons lichaam tot en met het gebruik van het DNA door die cellen. Vervolgens sturen ze enorm veel vitale processen aan die niet alleen verbonden zijn met onze gezondheid maar ook een effect hebben op ons leven en welzijn, inclusief onze levensduur.
In de westerse cultuur heeft de ratio een zeer dominante rol en wordt de invloed van gevoelens niet al te serieus genomen.
De overheersing van het denken en het ondergeschikte belang van gevoelens is zeer diep geworteld. Men staat huiverig tegenover niet meetbare processen.
Gevoelens echter bestaan niet, ze ontstaan, zegt hierover professor dr. Pierre Capel.
Als een cultuur voornamelijk rationeel gestructureerd is, is er weinig plaats voor gevoelens, bij voorkeur worden deze zelfs ontweken of ontkend.
Eenzaamheid
Eenzaamheid heeft een groot effect op dier en mens. Hier blijkt dat eenzaamheid een tumor groter en kwaadaardiger kan maken?
Want het gevoel van eenzaamheid kan ons DNA veranderen.
Genen die groeifactoren voor bloedvaten maken worden bij eenzaamheid gestimuleerd hierdoor krijgt een tumor de kans om te groeien en zo ver-andert ook de productie van eiwitten die nodig zijn om een tumor uit te zaaien.
We zijn allemaal als één cel begonnen en bij deling van cellen wordt het DNA gekopieerd maar blijft hetzelfde. Dus DNA is hetzelfde in al onze cellen.
Die honderden biljoenen cellen hebben echter allerlei verschillende functies en ieder type cel gebruikt een andere set van genen en zet hierbij genen aan of uit om deze specificiteit te verkrijgen.
Eenzaamheid heeft ook een sterk effect op onder andere het afweersysteem, door eenzaamheid neemt de kans op het krijgen van ontstekings-ziekten, zoals auto-immuunziekten toe en wordt
ook onder andere het verloop van kanker beïnvloedt.
Chronische stress
Chronische stress versnelt de celveroudering en studies hebben uitgewezen dat innerlijke rust door o.a. mindfullness, een direct positief effect heeft op het vertragen van deze celveroudering. Stress is een ware sluipmoordenaar en het is verbazingwekkend dat het zo zorgeloos geaccepteerd is in onze maatschappij. Er wordt te slordig omgegaan met onze geestelijke gezondheid.
Volgens de epigenetica kunnen de genen door stress zelfs blijvend worden uitgeschakeld of levenslang worden geblokkeerd. Erger nog blijkt dat men deze blokkering zelfs kan doorgeven naar de volgende generatie én zelfs tot in de derde generatie toe.
Het is dus onomstotelijk bewezen dat negatieve gevoelens én emoties diepgaand ons lichamelijk functioneren beïnvloeden, tot op het niveau van ons DNA en zelfs via epigenetische mechanismen tot in de volgende generatie kunnen doorklinken.
De structuur van eiwitten is ook uniek en genetisch vastgelegd in het DNA. Sommige eiwitten zorgen voor de opbouw of afbraak van bepaalde producten. Andere eiwitten functioneren als bouwstenen van de cel of als hormonen. De informatie voor iedere aparte functie wordt een gen genoemd.
Wil je meer weten hoe alles werkt en is opgebouwd in ons lichaam dan raad ik je zeker aan om het boek zelf te gaan lezen. Maar nu nog even het volgende over onze hersenen.
Het lymbisch systeem
De rol van het lymbisch systeem in onze hersenen -waar onze gevoelens zoals angst, geborgenheid, depressie, lust, verslaving enz… staat opgeslagen- gaat alles wat we via onze zintuigen gaan zien, horen, ruiken en voelen in dit lymbisch systeem labelen als prettig, angstig en alle andere mogelijke waardeoor-delen.
Daarop stuurt dit deel van de hersenen de noodzakelijke directe reacties aan.
Eerst voelen en dan pas denken is de logische volgorde en daardoor is er al een waardeoordeel voordat we ons iets bewust kunnen worden en is ons denken sterk beïnvloed door onze gevoelens.
Ons bewust denken heeft weinig invloed op ons limbisch systeem en daarom is het zo moeilijk om vanuit ons denken onze gevoelens te sturen. Deze door de natuur voorgeprogrammeerde reacties tot overleven, heeft immers geen tijd om na te denken in acuut gevaarlijke situaties.
Angst is dus zeer nuttig en onze gevoelens domineren hier onze rationele eigenschap in grote mate.
Al het contact met de buitenwereld verloopt via onze zintuigen gaat naar het limbisch systeem, krijgen daar een waardeoordeel mee en worden ook aangevuld met gegevens uit ons geheugen.
Eenzelfde emotionele waarneming kan daarom bij iedereen een andere reactie oproepen, en in het boek wordt zelfs duidelijk gemaakt dat het ook doorwerkt tot op het niveau van het gebruik van onze genen.
DNA
DNA, genetische basis van het leven.
Men heeft kennis over de genen waaruit wij zijn opgebouwd. Een gen is dat stukje DNA, dat de informatie bevat voor het maken van een specifiek eiwit. De genetische code bepaalt de aanmaak van specifieke eiwitten -een gen codeert voor een eiwit-.
Achter dit kleine beetje info, gaat zelfs nog een hele wereld aan nog niet in kaart gebrachte informatie schuil. Maar men weet dat er een machtig regelmechanisme bestaat, de DNA-wereld is zeer complex en wie hier meer van wil begrijpen kan dus, nogmaals, best zelf het boek gaan lezen.
Stress
Dit was een lange inleiding om te komen tot het volgende, genetica bepaalt welke genen we hebben, epigenetica bepaalt welke genen toegankelijk zijn en emoties sturen niet alleen ons DNA aan, maar ook onze epigenetica en kunnen een blijvende blokkade tot wel drie generaties ver doorgeven.
De mens wordt voor een deel bepaald door zijn genetica en voor een deel door zijn omgeving.
De omgeving waarin we opgroeien en leven is bepalend voor hoe wij uiteindelijk onze genen gebruiken en wie we zijn. We weten nu hoe belangrijk de emotionele interactie is met de buitenwereld voor ons DNA gebruik, en omdat
onze waarneming bijna altijd gekoppeld wordt aan herinneringen, stemmingen en omgevingsfactoren,
is er van objectiviteit eigenlijk nauwelijks sprake.
In het geval van een negatieve invloed, start een heel complex stress systeem om een zo groot mogelijke overlevingskans te creëren. Acute stress is zelden schadelijk, omdat de reactie stopt bij het wegvallen van gevaar en het lichaam weer in normale toestand terugkeert en eventuele schade kan worden hersteld.
Maar negatieve gedachten, gevoelens en angsten hebben grotere consequenties, omdat deze zowel op het verleden, heden alsook op de toekomst is gericht, er is dus geen organisch eindpunt.
Hierdoor wordt stress vaak chronisch.
Een jeugdtrauma kan nog jaren doorwerken.
Chronische stress is daarom een ware sluipmoordenaar.
Bron:
Het emotionele DNA - Gevoelens bestaan niet, zij ontstaan, van Prof. Dr. Pierre Capel.
Volgende week volgt nog meer uit dit boek.