Het energetisch lichaam.
Energie weggeven, verliezen of opbouwen.
We hebben een fysiek en een energetisch lichaam.
In het energetisch lichaam heb je de aura, de chakra’s, de meridianen en de ziel.
De aura heeft verschillende lagen. Het dichtst bij het lichaam gelegen heb je het energetisch dubbel, een kopie van het fysieke lichaam.
Daarna komt de emotionele laag, al dan niet stromend of blokkerend. Hier ervaar je alle emoties.
Verder van je lichaam af heb je het spirituele lichaam, hiermee heb je contact met alles en hiervoor dien je in je ZIJNS-energie te zijn.
Deze blog is gebaseerd op een boek van Fons Delnooz -Energetische bescherming- tegen leeglopen, vervuilen, meetrillen.
Eenzaamheid
Je eenzaam en verlaten voelen, komt voort door uit contact te zijn met je spiritueel lichaam.
Veel mensen geven ook hun levensenergie weg, door een gebrek aan eigenliefde. Ze denken dat ze pas recht op liefde hebben als ze alles geven. Soms is het moeilijk hier een goede balans in te vinden.
Aura en chakra’s zijn belangrijk voor de vorming en instandhouding van lichaam, geest en emoties.
Een andere belangrijke functie is communicatie met andere mensen. Via onze chakra’s geven we boodschappen door. Door deze zelfde chakra’s kunnen we ook communiceren met mensen aan de andere kant van de aardbol. Mensen die bewust met energie werken, maken hier ook gebruik van.
Mensen kunnen zichzelf leeggeven, dit betekent dat ze energie weggeven. Of ze kunnen hun energie verliezen aan mensen die energie bij ze wegtrekken.
De aura is een transparante schil, als deze te open staat, kan je levenskracht over gaan naar een ander, of anderen kunnen je gemakkelijker leegroven.
Een emotie is een expressie, het is het naar buiten bewegen. Als baby zijn we heel beweeglijk. Naarmate we opgroeien verstart ons lichaam. Verstarde lichamen hebben problemen met het emo-tioneel welzijn. En waar geen ruimte is voor emotie, is geen ruimte om innerlijk te laten zijn wat is.
We leren tegenwoordig steeds beter om ruimte te maken voor onze emoties, we groeien steeds meer uit die verstijving. Belangrijk hierbij is ook het besef dat pijn wezenlijk deel uitmaakt van het leven, pijn mag er zijn, we moeten niet steeds afleiding zoeken voor pijn. En dan heb ik het hier over emotionele pijn.
Vergeet niet dat vastzittende energie ook ziekmakend is.
Als je iets buiten jezelf herkent, kan het iets in je wakker maken als je die emotie bij jezelf niet kunt verdragen. Daarom zegt men ook dat mensen je spiegel zijn.
Je kan dan op drie manieren reageren:
- De ander uitschelden en de eigen pijn verder ontkennen
- Je wilt het voor de ander oplossen, dan hoef je de pijn buiten je en dus ook die in jezelf niet langer onder ogen zien. Hier geef je weer energie weg.
- Of je gaat bij jezelf op zoek, wat nog heling vraagt.
Levensenergie weggeven.
Andere redenen waarom men levensenergie weggeeft:
- Omdat het rechtvaardig voelt, het leed van de wereld niet kunnen dragen – uit schuldgevoel. Maar mensen zijn zelf verantwoordelijk voor het leed dat ze ondergaan (klinkt inderdaad hard als je met deze materie niet vertrouwd bent). Je kan wel naast iemand staan, maar neem het niet van ze over, elke persoon dient zijn eigen weg te gaan.
- Om liefde te krijgen, bij gebrek aan eigenliefde, ze willen alles geven, omdat ze het gevoel hebben dat ze pas dan recht op liefde hebben (vaak gingen jeugdtrauma’s hieraan vooraf).
- Uit geloofsovertuiging, kerkelijke tradities hebben het ons ingepeperd, voor jezelf opkomen is vies, je moet voor anderen zorgen. Je kan dan werken aan een goede balans in het zorgen voor jezelf en voor anderen.
- Passief weggeven, je bent zelf niet thuis en zo geef je anderen alle ruimte om je energie te nemen, je bent slecht geïncarneerd. Waar jij niet aanwezig bent vervuil je.
Slecht geïncarneerd?
Geboren worden betekent dat je incarneert. Incarneren gebeurt in stappen. Het is een geleidelijk proces, dat kan worden verstoord wanneer de overgang van de geestenwereld naar de fysieke wereld niet goed verloopt, bijvoorbeeld wanneer je als baby niet de zorg en liefde krijgt die je nodig hebt, zo ontstaat ‘incarnatie-angst’: angst om in te dalen in het vlees, in het lichaam dus.
In een poging de pijn van incarneren te vermijden kan de ziel zich terugtrekken uit het lichaam en lichamelijke behoeften – aan aanraking, verzorging, beweging, goed voedsel,... – gaan negeren. Maar ons lichaam heeft de ziel nodig als bestuurder. Hoe minder de ziel aanwezig is in het lichaam, des te slechter functioneert het lichaam.
Maar ook het ego voelt zich momenteel bedreigd. Het kan de vele veranderingen niet bijhouden. Niets is wat het lijkt, alles is omgekeerd, mensen die we vertrouwden blijken misdadigers te zijn en alles waar we ooit in geloofden staat onder druk. We ervaren een onzekere toekomst. We moeten harder werken dan ooit om de werkelijkheid bijeen te houden en nog iets van veiligheid, vertrouwdheid of voorspelbaarheid te ervaren. Daarom zijn we ook zo moe.
De overdreven focus op presteren, werken en actief zijn, het voortdurend naar buiten gericht zijn, de vele verantwoordelijkheden, verplichtingen en afspraken, zijn doodvermoeiend. We zijn alsmaar druk bezig, stress is de nieuwe levensstandaard, we putten onszelf compleet uit. We hebben nood aan rust, tijd om onszelf leeg te maken en spanningen en gifstoffen af te voeren, tijd om weer op te laden.
Het wordt tijd om te stoppen met dingen die veel energie kosten en om te gaan doen wat energie geeft.
Als je tenslotte vastloopt en op een punt in je leven bent gekomen dat je je vragen begint te stellen over jezelf en je leven en hoe het nu verder moet, ben je aan het ontwakingsproces begonnen.
Iets binnenin jezelf roert zich, je gaat op zoek naar de waarheid en vraagt je af, ‘WAT NU?’
Tegelijk ervaar je voor het eerst een ongekende vrijheid, er komt nu van alles naar je toe, deuren openen zich naar een andere werkelijkheid en je krijgt dingen aangereikt, gaat misschien wel boeiende cursussen volgen, interessante boeken lezen,…
Je omgeving vind het misschien wel allemaal een beetje raar, ze zien hoe anders je bent en reageert en hoe je interesses een andere richting uitgaan. Ondanks enige tegenwerking, ga je toch verder je nieuwe paden bewandelen. Je hebt hierbij veel tijd nodig voor zelfonderzoek, zelfverkenning, om echt uit te zoeken wie je werkelijk bent.
Volgens Fons Delnooz starten nu je karmische levenslessen, waarbij je wordt uitgedaagd om de identificatie met je ego los te laten en in overgave een spiritueel pad te gaan bewandelen.
Misschien komt ook juist nu het online traject van de fluistering van je ziel op je pad.
Op een speels creatieve manier kan je zo je verkenningstocht verder zetten en hierbij ondersteuning en helderheid krijgen, over hoe het leven verder gaat. Je zal dan vrijwel meteen een ander soort energie ervaren, want alles wat vanuit het hart ontstaat gebeurt met meer enthousiasme, hernieuwde inspiratie en een ander soort vastberadenheid.
De fluistering van je ziel helpt je op weg, op je levenspad naar je hogere bestemming.
Voel je je aangesproken?
Reserveer hier alvast -geheel vrijblijvend- je deelname bij de groep van 15 november.
Dan starten we met deel 1 en deel 2 (=6 maanden traject).
Om je te bedanken voor je interesse, ontvang je eerst 3 video's over 15 krachtige stappen zetten richting je droomleven. Je mag deze verwachten op 24, 25 en 26 oktober en op 1 november nog een extra video met uitleg en een inkijk in het traject van de fluistering van je ziel. Nadien kan je alsnog kiezen of je wel of niet deelneemt aan het online traject.
Definitief inschrijven kan tot en met 3 november. Nadien vervalt je reservatie en staat je plaats open voor andere deelnemers.
LET OP!
Voorinschrijven kan je enkel via reserveer hier of de knop hieronder.