Wie ben ik?
Ik ben Kristine, Kriske voor sommigen en ik woon in Betekom met mijn man, één van mijn twee zonen, poes Nanou en 4 kippen.
En het overkwam mij dus ook!!!
Laat jij te vaak over je grenzen gaan?
‘Leer je grenzen te bewaken’, hoorde ik wel eens zeggen. Ik dacht van mezelf dat ik dat heel goed deed. Ik liet toch niet over me heen lopen, ik beet toch van me af, ik liet me echt niet doen…, toch?
Tot een burn-out me helemaal onderuit haalde. Dan krijg je ook letterlijk een signaal om te gaan kijken naar wat er allemaal aan vooraf is gegaan.
Ja, ik had echt wel aangegeven dat ik ‘op’ was, en ja ik had gezegd dat ik het
‘te druk’ had, en ja ik liep te grommen en te klagen… Maar ‘neen’ heb ik dus nooit gezegd. Waarom eigenlijk niet?
En dan kwam ik dus eindelijk bij de kern van het probleem. Mijn zelfvertrouwen. Telkens er me een extra taak te beurt viel, gaf dat mijn ego een boost. Die vond dat fijn! Dat stemmetje in mijn hoofd vond het super dat er weer een extra taak aan me werd overgelaten. Het was dan wel misschien ‘te veel’ en misschien was het ook wel ‘helemaal niets voor mij’, maar dan doe je toch even gewoon extra je best, zo laat je zien dat je ‘zo stom niet bent’.
Niet dat ik van mezelf vind dat ik dom ben, maar misschien vinden anderen dat wel van me als ik die taak niet aankon?
Een kritische stem in het hoofd!
En zo glijd je langzaam af naar een onhoudbare situatie, voel je dat je met je laatste krachten blijft bewijzen dat je het allemaal wel even aankan. En dat is ook wat ik nadien hoorde zeggen. 'Jij klaagt wel even, maar je bent veerkrachtig genoeg en het lukt toch steeds'.
Dat was dus inderdaad zo, maar het ging wel ten koste van mijn nachtrust, mijn haalbaar werktempo, mijn tijd voor verbondenheid met de mensen om me heen. Want ik werd kregelig en had geen tijd en zin in het gedoe van anderen, zoals familieleden, vrienden en collega’s.
Kortom ik ging hierdoor steeds oppervlakkiger om met de mensen om me heen.
En eigenlijk had ik dat niet eens allemaal door, ik deed maar door en probeerde gewoon te bewijzen dat ik het allemaal aankon en dat alleen maar om die kritische stem in mijn hoofd tot zwijgen te brengen.
En dat heb ik geweten.
Een burn-out is dan een signaal van je lichaam dat het genoeg is geweest.
Dat het tijd wordt voor zelfzorg en introspectie.
Om je grenzen te stellen moet je in de eerste plaats weten wat je zelf graag wilt in het leven en daarvan je prioriteit maken! Daarom is introspectie zo belangrijk.
Ik kan je daarbij helpen. Met zachte aandacht ga ik met je op zoek naar je innerlijke stem, de gefluisterde boodschap vanuit je ziel die je iets duidelijk wilt maken. Van zodra je daar naar kan luisteren, kan je ook anders in het leven staan. Dan kan je eindelijk gaan doen waarvoor je bedoeld bent. Jouw levenstaak, jouw goud in de wereld zetten. Want tenslotte creëer jij je eigen leven.
Ga je mee op ontdekkingsreis naar je eigen scheppingsverhaal?
Iets voor jou?