Verbindende communicatie

04.08.2020

(vervolg van oordeel nooit)

Wanneer een opmerking me pijnlijk raakt, probeer ik te kijken achter die pijn. Het besef dat ik in weerstand ga bij die zaken die behoren tot mijn 'pijngebied'
is vaak een echte eye-opener. Het is belangrijk je bewust te worden van wat hier nog kan worden geheeld.

Weerstand

Ik ga heel snel in weerstand (ervaar pijn) waar ik voel dat men mij mijn vrijheid ontneemt.
Als kind mocht ik niet veel en als 12-jarige al snakte ik naar het kotleven, eindelijk doen waar ik zin in had. Voor mij was heel mijn studententijd een wonderbaarlijke ervaring in onbekommerd VRIJ leven, helemaal mijn zin doen en mijn eigen ritme volgen en aan mijn behoefte kunnen voldoen.

Ik begrijp dus ook mijn weerstand bij alle regels die men ons nu oplegt, ik voel een constante weerstand tegen het moeten en niet mogen.

Maar ik ging hier eigenlijk Marshall Rosenberg toelichten.

Geven en ontvangen kan je niet van elkaar scheiden

Het doel is te helpen verbinden op een manier die natuurlijk geven mogelijk maakt.

Marshall spreekt over de jakhalstaal, een taal die ons afsnijdt van het leven en het ons gemakkelijk maakt om gewelddadig te zijn. De jakhalstaal is de taal van de morele veroordeling, de taal van het denken, het hoofd. Het denken in termen van goed en fout, van goed en slecht, normaal en abnormaal…

Bij dit soort denken is geweld latent aanwezig.

Daar tegenover staat volgens zijn voorbeeld de giraffetaal, hoe gaan we het leven geweldig maken, deze taal is 'ons eigen' en zoals het is bedoeld.

Giving

Gelijk willen

Men is echter steeds bezig met wie gelijk heeft, dit doet ons geweld aan en zo is het leven niet bedoeld.

We zijn altijd bezig met MOETEN, en alles wat we doen omdat het moet, heeft zijn weerslag op iedereen, alles wat je doet om door anderen aardig gevonden te worden, alles wat je doet uit schuldgevoel, uit schaamte, uit plichtsbesef… behoort niet tot het natuurlijk geven.

Denken in termen van winnen - verliezen, goed en fout, houdt een oordeel in, we gaan dan kritiek leveren of elkaar beledigen.

Beoordelen

Elke beoordeling van anderen wat ‘verkeerd’ zijn inhoudt, is een tragische uitdrukking van een onvervulde behoefte. We moeten weer leren deze behoefte te uiten, want behoeftes zijn de directe verbinding met het leven.
Het gaat hier over het benoemen van gevoelens zoals:

  • pijn
  • teleurstelling
  • ontmoediging
  • boosheid

Blijf in je hart

Zorg dat je je gevoelens uit op een niet beschuldigende manier.
Gevoelens verbinden met het hart geeft andere uitspraken dan dat je spreek vanuit je gedachten.
Gedachten vanuit je hoofd zet aan tot verdeeldheid en geweld.

  • geen schuld
  • geen manipulatie

Beledigt iemand je bewust, zet dan je giraffeoren op en probeer te luisteren naar wat de ander voelt, wat is zijn onvervulde behoefte, wat is zijn pijn?

Heldere verzoeken maken

Wat willen we wel dat mensen doen?
Wat is de reden dat ze het willen doen?
Wat willen we dat ze anders doen?

Kies voor heldere actietaal, het leven is te kort om iets te doen voor wie dan ook met tegenzin, daarom:

  • Verzoeken betekent niet eisen
  • Niet dwingen maar vragen
  • Vragen wat je wil en het aan de ander overlaten om het in te willigen
  • Rekening houden met de behoefte van de ander
  • Geen etiketten opplakken
  • Zonder dominantie

Wanneer mensen een verzoek ervaren als een eis kan men slechts op twee manieren reageren:

  • Onderwerping
  • Rebellie

En geen van beiden geeft verbinding, dus leer openlijk vanuit je hart te uiten, zonder kritiek en zonder eisen.

Vinger op

Leer het op een juiste manier te zeggen

  • Leer te zeggen wat je voelt en nodig hebt, op een niet eisende manier

Probeer als ontvanger steeds:

  • De behoefte achter de vraag te horen
  • Reageer met 'voel je je (…)?'
  • Kijk door het venster van de gedachte naar de behoefte, kom bij het gevoel en voel met je hart
  • Laat liefde door je heen schijnen als je spreekt of luistert, anders trek je een muur op die echte verbinding tegengaat

Beter te gissen naar de behoeften en er fout in te zijn, dan de boodschap te geven dat je niet wil peilen/horen/zien/voelen en dus echt luisteren naar wat de behoefte is. =VERBINDEN

Alle behoeftes kunnen zonder jou vervuld worden, dus hou jezelf uit het gesprek.

  • niet hoe kan ik je helpen?
  • maar hoe kan men aan je behoeften tegemoet komen?

Luisteren

Luisteren naar elkaar impliceert ook dat men herhaalt wat de ander heeft gezegd, zonder er een MAAR aan te koppelen, leer de gevoelens en behoeften te horen los van je eigen oordeel.

'Ik heb spijt', kunnen mensen zeggen zonder er iets bij te voelen, men koopt hiermee vergeving. (Spijt komt uit het denken voort – ik heb iets verkeerd gedaan).

In plaats van spijt:

Er bestaat niet zoiets als iets fout doen.
'Wat ik deed was niet in harmonie met mijn behoeftes.
Ik betreur dat, ik ben verdrietig, ik was me graag meer bewust geweest van jouw behoeftes.'

Zeg ook nooit tegen mensen 'dat heb ik niet gezegd of je begrijpt me verkeerd'.

Zeg wel 'dank je wel dat je mij vertelt wat je hoorde, ik kan zien dat ik mezelf niet duidelijk heb uitgedrukt, ik wil het nog eens proberen, want ik waardeer echt dat je… (aanbiedt me te helpen, maar ik heb het nodig om mijn eigen behoeftes duidelijk te krijgen en mijn eigen tijd in te delen).'

'Kun je me zeggen wat je hoorde dat ik zei?'
Soms moet je dit tot 3x toe herhalen voordat men je echt gehoord heeft. Maar het loont!

Als iemand zegt – 'ik stel niets voor' en geeft daar enkele pijnlijke voorbeelden bij. Besef dan...

  • Wij zijn niet de oorzaak van deze pijn
  • Wij moeten het ook niet oplossen
  • Hoe meer we dat denken, des te erger we het maken, je kan mensen niet repareren.
  • Er is een krachtige helende energie die altijd ter beschikking staat, zolang we deze niet blokkeren.
  • Alleen empathie kan een oplossing bieden, dus wees gewoon aanwezig, doe verder niets, luister, ga in verbinding en geniet van deze waardevolle verbinding.
  • We blokkeren deze verbinding echter als we denken dat we de dingen moeten oplossen,
    we maken het erger als we advies gaan geven

Praten over het verleden

Als mensen praten en ze hebben het steeds over het verleden, mag je ze onderbreken en zeggen: sorry dat ik je onderbreek, maar ik heb het gevoel dat je pijn voelt omdat je behoefte aan respect toen niet is vervuld.

  • Want mensen laten praten over het verleden en vragen stellen over wat er gebeurd is in het verleden, laat de soap gewoon doorgaan.
  • We helen niet door over het verleden te praten.
  • We helen door te praten over wat leeft in ons, nu op dit moment.

Het leven vieren

Hoe kunnen we het leven vieren?

Transformeer en keer terug naar je ware natuurlijke aard.
De energie die ons draaiende houdt is dank u zeggen.

Niet moralistisch oordelen, dus niet

  • Je hebt goed werk geleverd
  • Amai wat een goed cijfers op je rapport
  • Je bent zo een goed mens
  • Amai wat ben jij intelligent
  • Je bent een genie

Deze versterken vooral het idee dat het negatieve bestaat.
Geen lof of complimenten meer, zeker niet als je ze bedoelt als beloning, want dit is de ultieme ontmenselijking.

WEL concreet benoemen wat iemand heeft gedaan dat ons leven mooier heeft gemaakt.

Sparkel

We kunnen mensen raken op manieren die het leven mooier maken, waarom zouden we onze energie anders gebruiken dan om het leven mooier te maken? Wees dankbaar = zie, voel en erken de behoeften.

Zorg dat het uit het hart komt om te vieren, niet om te bejubelen, complimenten te geven of te belonen!